elogoqué

Buscar neste blog

A poesía animal de Camilo Seira

o xuño 08, 2025

Obter ligazón
Facebook
X
Pinterest
Correo electrónico
Outras aplicacións

o arado

a plana

a gavia

a escrita do punteiro

o poema entre mans

Amigxs artistas escultura

Obter ligazón
Facebook
X
Pinterest
Correo electrónico
Outras aplicacións

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares

Filotaberna. Paco

Non podo deixar pasar máis tempo. Gravei e gardei con amor isto que hoxe é unha lembranza nostálxica dun gran amigo, Francisco Álvaro Naranjo, Paquito, Alvarito, o meu alegre, curioso, intelixente e creativo compañeiro de clase durante tres anos que logo se prolongaron até que chegou a adolescencia, e os intensos amoríos que nos foron apartando a pesar do cariño que nos tiñamos. Lembro as tediosas sesións de clase de ciencias sociais de Doña Amalia, no colexio, daquela denominado nacional, de Infesta. Se mal non lembro fixémonos inseparables compañeiros de mesa de aula en sexto, cando eu tiña doce, en trance de cumprir os trece no fin do curso. Con Paco descubrín moitas cousas da vida, xuntos fomos abrindo portas que vislumbrabamos de lonxe desde o noso corpiño e mente infantís. Foi con el a primeira vez que saín de aventura, en autoestop, daquela unha forma de transporte gratuíta moi socorrida e nun mini compartimos as nosas primeiras caladas de porro, respondendo ao...

O Ullanero Solitario. Alvarito

Non podo deixar pasar máis tempo. Gravei e gardei con amor isto que hoxe é unha lembranza nostálxica dun gran amigo, Francisco Álvaro Naranjo, Paquito, Alvarito, o meu alegre, curioso, intelixente e creativo compañeiro de clase durante tres anos que logo se prolongaron até que chegou a adolescencia, e os intensos amoríos que nos foron apartando a pesar do cariño que nos tiñamos. Lembro as tediosas sesións de clase de ciencias sociais de Doña Amalia, no colexio, daquela denominado nacional, de Infesta. Se mal non lembro fixémonos inseparables compañeiros de mesa de aula en sexto, cando eu tiña doce, en trance de cumprir os trece no fin do curso. Con Paco descubrín moitas cousas da vida, xuntos fomos abrindo portas que vislumbrabamos de lonxe desde o noso corpiño e mente infantís. Foi con el a primeira vez que saín de aventura, en autoestop, daquela unha forma de transporte gratuíta moi socorrida e nun mini compartimos as nosas primeiras caladas de porro, respondendo ao ...

Heráclito na Antártida

A primeira proba da acción Oda a Heráclito foi executada na Xornada de Land Art de Seira no ano 2021. ( ver vídeo ) A segunda correu a cargo de Javier Gil Terrón e tivo lugar na Antártida, de camiño a investigar nun glaciar. Un ínterim poético-performático en movemento. Moi acaído. O propio Javier sitúanos en contexto cando di: O vídeo de Todo flúe está feito na baía sur da Illa de Livingston, nas Shetland do Sul, na Antártida. Estamos na zódiac no Johnson Bay, cos glaciares Jhonson e Perunika ás nosas costas. Está feito na zódiac desta maneira porque non puiden facelo doutra forma e ese mesmo día regresaba e, xa que logo, era a única oportunidade que tiña. A miña idea era telo feito no glaciar, pero foime imposible. A graza é que o glaciar realmente é un fluído e móvese, lento, calmada-mente, pero flúe. Coas medicións anuais que facemos no Jhonson, hai partes que se moven 2 ou 3 metros ao ano, pero o fronte, o que cae ao mar, avanza até 40 ou 50 metros por ano! Así que is...

Con tecnoloxía de Blogger