Mural vexetal

 

Galizia é patrimonio mundial da humidade. Dán fe as pegadas do musgo adherido ás paredes de todo canto existe, nomeadamente aquelas ocultas á radiación solar. A casa de noso está orientada ao abeiro do monte. A ladeira que nos abraza e protexe das inclemencias climáticas chegadas do Sul arrastra tamén a auga que exhuda a montaña tras as choivas invernais. Escoitamos decotío o son falador dun pequeno regueiro de agua que baixa paralelo á casa. Nesta humidade medra silenciosamente esta paisaxe verdegrisácea pegada ás paredes encementadas do valo perimetral. A beleza orixinal deste manto vexetal nas paredes e no chan non obvia a necesidade de limpeza, fundamentalmente para que a actividade no exterior non supoña unha conduta de risco. Eu mesmo sufrín en carne propia unha caída hai uns días. Por iso decidín limpar coa hidrolimpadora e ocorréuse desta volta utilizar algún medio mecánico a modo de plantilla. Foi no taller Desigual de Tito e Xema onde atopei o que andaba a buscar.